Mitra Mitrović je bila jedna od najistaknutijih revolucionarki, član KPJ od 1933. godine. Uoči rata, radila je u biblioteci Narodne skupštine. Rat je dočekala zatočeništvom u logoru Banjica, a na njegovom kraju, bila je poverenik za prosvetu i od 1944. ministar u vladi NR Srbije, zatim narodni poslanik u republičkoj i u saveznoj skupštini. Rođena u Požegi, a školovala se u Užicu. Upravo zato, posle beogradske, prva promocija održana je u Užicu, u tamošnjoj Narodnoj biblioteci, uz voditeljsku i organizatorsku ulogu direktorke Dušice Murić.
– Mitra je bila deo najužeg kruga uticajnih žena koje su zauzimale visoke političke položaje posle rata. Još je važniji njen književni nerv, kao i presudna uloga u osnivanju časopisa „Žena danas“ 1936. godine. Posle 48. godine, Mitra se svrstala u reformistički kurs koji je najubedljivije zastupao Milovan Đilas. Do najvećeg raskoraka sa partijom dolazi 1954. kada je počeo partijski bojkot a zatim i isključenje iz Centralnog komiteta – objašnjava Veljko Stanić, priređivač knjige „Otpisana“ Mitre Mitrović.
Knjiga je zbir zabeleški, rukopisa Mitre Mitrović, koji su kao lična zaostavština sačuvani u vlasništvu dr Alekse Đilasa.
– Kao izvanredan student književnosti, izuzetan zanesenjak i borac u ratu ali i za ženska prava, devojka iz Požege, Mitra Mitrović je bila spremna da žrtvuje svoj život da bi se neke ideje ostvarile. Bila je hrabra i odvažna, jedna od retkih koja je branila svog tada već bivšeg supruga, kada se našao u nemilosti. Nije lako dočarati šta je to značilo u to vreme, za taj režim i njegove službe. Naš posao je da njen briljantni dar ne ostane zaboravljen, otuda je njena knjiga, danas, svojevrsan povratak otpisane – naglasio je Manojlo Vukotić, izdavač.
Pisana, sada i objavljena zaostavština neobične žene, može se smatrati zavičajnom – jugoslovenskom ali i globalnom istoriografijom, naročito ženskog pokreta. Bila je pripadnica jedne nove generacije žena, reč je o pokretu koji se razvijao širom sveta, a njena svedočanstva oslikavaju opšte i posebno – jugoslovenske prilike.
– Časopis „Žena danas“ deo je strategije narodnog fronta, kroz legalne tokove utiče se na razvoj antifašističke svesti, stvara se svojevrsan antifašistički feminizam, čiji je cilj da odbrani tek stečeni minimum slobode i da ga baštini u nešto još veće. Sam časopis koji je uređivala je medijsko remek-delo, čak i za današnje prilike. Žene tog vremena, sa različitih meridijana, iz Čilea, SAD, Velike Britanije, iz evropskih država, tridesetih godina prošlog veka razmenjuju tekstove, slike, ilustracije, ideje zapravo i zajedno rade na istom poslu, otvarajući „ženska pitanja“ – ističe istoričarka umetnosti Slanislava Barać.
