Grigorije

Episkop Grigorije (Durić) rođen je 1967. godine u Varešu, gde je pohađao osnovnu i srednju školu. Srpsku pravoslavnu bogosloviju „Sveti Sava“ upisuje 1985. godine u Beogradu, a završava 1989, kada postaje student Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Zamonašen je 1992. godine u manastiru Ostrog, a potom s tadašnjim episkopom zahumsko-hercegovačkim i primorskim Atanasijem (Jevtićem) odlazi u obnovljeni manastir Uspenja Presvete Bogorodice – Tvrdoš kod Trebinja. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1994, nakon čega od 1995. do 1997. boravi na postdiplomskim studijama u Atini. Iguman manastira Tvrdoš postaje 1996, a zatim i arhimandrit 1997.

U tron episkopa zahumsko-hercegovačkih i primorskih uveden je 1999. godine, a 2018. izabran je za episkopa diseldorfskog i njemačkog.

Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu odbranio je 2014. godine doktorsku disertaciju pod naslovom „Relaciona ontologija Jovana Zizjulasa“ i time stekao zvanje doktora teologije.

Pored arhipastirskog rada bavi se i pisanjem. Autor je knjiga „Dolazi čas i već je nastao“ (besjede i razgovori, 2004), „Lazar“ (novela, 2008), „Priča o starom kralju“ (novela, 2009), „Radost života“ (kolumne, 2010), „Preko praga“ (zbirka priča, 2017), „Biti sa drugim – relaciona ontologija Jovana Zizjulasa“ (naučna monografija, 2018).