Čedomir Antić

Čedomir Antić (1974, Beograd) je redovni profesor na Odeljenju za istoriju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Objavio je dvadeset i četiri naučne i popularne monografija, te četrdeset pet radova u naučnim časopisima. Među njegovim knjigama su i Ralph Paget: A Diplomat in Serbia (2006), Neutrality as Independence: Great Britain, Serbia and the Crimean War (2007), Neizabrana saveznica: Velika Britanija i Srbija u Prvom svetskom ratu (2012), Uvod u istorijske studije (2017)… Koautor je istorijske sinteze Istorija Republike Srpske, objavljene u tri izdanja 2015. i 2016. godine, kao i Novog srpskog istorijskog atlasa (2022). Njegova sinteza srpske istorije Kratka istorija Srbije, koja je prerasla u knjigu Srpska istorija (u izdanju Vukotić Media), objavljena je u deset izdanja na srpskom, slovenačkom i engleskom jeziku. Autor je jednog od najtiražnijih udžbenika istorije – Istorija 7 – za osnovnu školu u Srbiji (2012 -), sinteze Istorija 21. veka (2020) i monografije Republikanizam u Srbiji (1804-1917) (2022).

Dobitnik je nagrade Severnoameričkog udruženja za srpske studije (NAASS) za 2006. godinu.

Antić je bio predsedavajući Glavnog odbora Studentskog protesta beogradskih univerziteta tokom 1997. godine. Poslednji je portparol Demokratske stranke u vreme Zorana Đinđića. Autor je državnog programa Srbije koji je od 2003. do 2006. sprovodila Stranka G17 Plus. Tokom tri godine bio je pod istragom režima Slobodana Miloševića kao „srpski terorista i ekstremista“. Režim Mila Đukanovića mu je tokom dve godine zabranio ulazak u Crnu Goru zbog zločina slobodnog govora i pisane reči.

Predsednik je udruženja građana Napredni klub koje od 2008. izdaje godišnji Izveštaj o političkim pravima srpskog naroda u regionu.

Član je Krunskog saveta princa Aleksadra Drugog i nosilac Velikog krsta kraljevskog ordena Belog orla.